Home Unlabelled #6

#6

12:02

Read

Co noc narażam się na to samo ryzyko utraty największego palca.
Z dziecięcą przekorą wysuwam go poza terytorium kołdry i czekam.

Mam już 21 lat
i dalej nie rozumiem,
że może potwór spod łóżka
znudził się już widokiem
setek wystających palców
i szuka nowych wrażeń.
A ja wciąż o tym samym.

Brak komentarzy:

Subskrybuj: Komentarze do posta ( Atom )

Kilka słów o mnie.

Cześć! Tu Zofia.
Rocznik 98
W celach marketingowych rzekłabym, że nieśmigany, ale swoje ludzkie sprawy ma za sobą. Przed sobą. I w trakcie.
A to mój blog.
Nie lubię spoilerów, ale przyda wam się informacja, co możecie tu znaleźć.
Mogę wymieniać film, muzykę, literaturę, podróże i inne rzeczy, którymi się interesuję, ale wszystko sprowadza się do tego, że interesuje mnie świat i człowiek.
I tak sobie postanowiłam, że będzie tu trochę i o nim i o świecie.
Studiuję brytyjski bełkot, więc będzie też trochę o Anglii i angielskim.
A czasem także moje wypociny.

PS. Wypociny to tylko taka nazwa.
Nie pocę się przy pisaniu.
Mam nadzieję że wy przy czytaniu tego też nie.